Gündem

Çok uluslu bir şirket, Türkiye gibi gelişen ekonomilerde kendi ülkesindeki gibi iş yapabileceğini varsayabilir mi?

ACFE’nin 2018 Uluslara Raporu’na göre suistimal zararları akıl almaz derecede yüksek. Suistimal ile mücadele uzmanlarından elde edilen bu veri, problemin ne kadar büyük olduğu gösteriyor.

Üçüncü taraf rüşvet risklerini uluslararası mevzuat ve etik ve uyum süreçleri doğrultusunda yönetmek isteyen bir şirketin, öncelikle iç sorunlarını çözerek bu riskleri yönetebilecek uygun bir ortamı yaratması gerekmektedir.

Rüşvet alan ve verinin bir otelin roof barında elinde puro ve viski ile birlikte zaferlerini kutladığını RESMET. Cesurca ve üç maymunu oynamadan RESMET. İstediğini istediğin kadar RESMET. Ama RESMET.

“Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim” atasözünü eminim duymuşsunuzdur. Arkadaş çevresi kötü olan insanların, bu kişiler ile dolaşıp aynı işleri yapmaktan bir süre sonra kötü yola girdiğini anlatan etkileyici bir atasözü. Yolsuzluk, rüşvet ve diğer suistimaller gibi...

Kurumlarda bir riskin yönetim kurulunun ajandasına girmesi, doğal olarak o riskin “önemli” olmasına bağlıdır. Diğer bir deyişle, riskin gerçekleşme ihtimali yüksek ve oluşacak olan potansiyel zarar büyük ise ilgili risk “önemli” olarak değerlendirilebilir. Peki yolsuzluk, varlıkların kötüye kullanılması...

Başlığı bir yerden hatırlıyor musunuz? Evet “Hiçbir suç kusursuz değildir. Mutlaka ardında bir iz bırakır...” cümlesinden esinlendim. Sizce bu cümle çok mu iddialı?
Elbette tespit edilemeyen veya çok uzun yıllar sonra ortaya çıkarılabilen suistimal vakaları vardır...